Merhaba herkese....
Cuma günü de yazılarımdan birinde bahsetmiştim anneysen eger diye....Birazdan bu konuya gelicem.
Haftasonu özetine gelelim cuma gecesi annem kulak ağrısından dolayı acillik oldu.Sonra gece saat 3:45 te kızım ağlayarak uyandı anne kulağım ağrıyor diyerek.
Kalktım hemen aldım kuzumu yanıma sarıldım agrı kesici verdim kafasını tülbentle sardım.Acıkmış süt verdim ama neler yaptıysam kulağının ağrısını dindiremedim :(
Artık yavrum iyice dayanamaya başlayınca babamızda ağlamaya uyandı ve kalktık hemen Zeynep Kamil Çocuk Hastanesine sabaha karşı olduğundan yoğunluk yoktu.
Doktor hemen muayne edip antibiyotigi verdi.Çıktık evimize geldik.Artık sabah olmuştu hemen ilacımızı alıp başladık tedaviye.Kalkıp kahvaltı yaptık derken kızımın sınıf arkadaşı geldi.Oyun  oynadılar resim yaptılar kendilerince eğlendiler ama yavrumun keyfi yoktu.Ben ise ufak bıcırıkla beraber koşturmaca evin içinde....
Annem bi yandan ben bi yandan çınara yetişemiyoruz :)
Anladımki kızım büyüyor eve arkadaşları gelince daha çok anladım.
Pazar günü  ise 8:30 da yine çınarla ayaktaydım.
Onla ugraşırken 10:30 gibi kahvaltıda buldum ve artık çok acıkmıştık :)
Kahvaltı bitip evi toparladım ve bahçeye çıktık bi güzel topraklarla çimenlerle oynadılar 2 kardeş ama anne ve babaanne yorgundu artık.
Akşam  üstü biraz alışverişe çıktık ailecek ama çınar varken alışveriş eziyet :D Kendi haline bıraksam duruyor ama magzalarda bir tane ürün yerinde kalmıycak :D
Yine de annelik çok güzel ama 
Eger anneysen,
Acıkamazsın (zamanında yemeğe oturamazsın )
Yeterince uykunu alamazsın.
Kafana göre dışarı çıkıp dolaşamazsın.
Hastalandıklarında bakmama gibi bi lüksün olmaz ve olmamalı.
Kendinden çok onları düşünürsün.
Veeee daha bir çok şeyyy.
Olsun onlar sağlıklı olsunlarda ben uykusuz acıkmış.yorgun olmaya razıyım.
Sevgiler....

Daha yeni Daha eski